Wydzielina z narządów płciowych u mężczyzn to wydzielina z cewki moczowej (cewka moczowa) i wydzielina gruczołów napletkowych, które znajdują się na czole prącia, pod skórą napletka. Do cewki moczowej otwiera się przewód wytryskowy, przewody prostaty, cewka moczowa i gruczoły opuszkowo-cewkowe.
U zdrowego mężczyzny przez cewkę moczową przepływa tylko mocz i wytrysk. Jest to fizjologiczne wyładowanie z penisa i nie powinno powodować żadnego dyskomfortu. Niestety, nie zawsze tak jest.
Z różnych powodów zdrowie mężczyzn się trzęsie i zamiast normalnej wydzieliny pojawia się nienormalna wydzielina lub zmienia się mocz i nasienie
Warianty wydzielin fizjologicznych
Kryteria normalnego wyładowania odpowiadające funkcjom narządów układu moczowo-płciowego:
- Mocz - klarowny, barwy od słomkowej do złocistożółtej, praktycznie bezwonny, nie zawierający płatków ani innych wtrąceń;
- Sekret prostaty to lepka konsystencja i białawy odcień, specyficzny zapach sperminy;
- Wytrysk: plemniki z przewodu wytryskowego mieszają się z wydzielinami gruczołów Littre'a (cewka moczowa), Coopera (opolucetralna) i gruczołu krokowego, nabierając szarobiałego koloru i konsystencji śluzu;
- Świeża smegma z gruczołów napletkowych jest jak gęsty biały tłuszcz; z czasem może stać się żółtawy lub zielonkawy.
Smar napletka - smegma - jest stale uwalniany, gromadząc się pod wewnętrzną warstwą napletka oraz w rowku koronowym prącia. Smar składa się z pozostałości tłuszczu i bakterii, jest równomiernie rozprowadzany i zmniejsza tarcie między skórą napletka a żołędziami. Maksymalna aktywność gruczołów napletkowych jest nieodłączna w okresie dojrzewania, wraz z wiekiem wydzielanie zmniejsza się i zatrzymuje całkowicie wraz z wiekiem.
Jeśli zaniedbasz zasady higieny osobistej, smegma może gromadzić się pod fałdami napletka. W tym przypadku tłuszczowa część smaru ulega utlenieniu, a część białkowa rozkłada się (w rzeczywistości gnije), a masy stają się zielonkawe, nabierając nieprzyjemnego zapachu. Ten sam proces zachodzi w przypadku stulejki, gdy z powodu zespolenia napletka niemożliwe jest całkowite uwolnienie głowy prącia z fałdów skórnych i usunięcie smegmy. Nagromadzenie i rozpad lubrykantu może prowadzić do przewlekłego zapalenia żołędzi i balanoposthitis (zapalenie napletka i żołędzi prącia), zwiększając ryzyko rozwoju nowotworów.
Cewka moczowa, śluzowa, bezbarwna wydzielina z gruczołów opuszkowo-cewkowych i cewki moczowej. Dane dotyczące wyładowań pojawiają się u mężczyzn z podnieceniem związanym z libido. Wydalanie klarownego śluzu ma na celu nawilżenie cewki moczowej oraz usprawnienie przepływu nasienia. Ilość wydzieliny waha się od niewielkiej do obfitej, parametry te są związane z indywidualnymi cechami organizmu i częstotliwością aktywności seksualnej. Po dłuższej abstynencji zwiększa się objętość wydzieliny.
Zanieczyszczenie to spontaniczne uwalnianie plemników, niezwiązane ze stosunkiem. Zwykle widywane rano, kiedy poziom testosteronu wzrasta. Zależy od wieku i intensywności współżycia: pojawia się u chłopców w okresie dojrzewania, u dorosłych mężczyzn – przy nieregularnym lub rzadkim stosunku.
Prostatorrhea, wydzielina z cewki moczowej niewielka ilość przezroczystego śluzu z szarobiałymi wtrąceniami. Występuje po napięciu mięśni brzucha (np. przy zaparciach) lub po oddaniu moczu. Sekret składa się z mieszanki nasienia i wydzieliny prostaty, wzrost objętości i zmętnienia może być oznaką zapalenia gruczołu krokowego.
Wyładowanie patologiczne
U mężczyzn przyczyną wydzieliny z prącia mogą być choroby przenoszone drogą płciową, nowotwory, niespecyficzne zapalenie narządów moczowo-płciowych, różne urazy, manipulacje medyczne lub operacje.
Wyładowanie patologiczne z cewki moczowej różni się od normalnego:
- Objętościowo (zbyt obfite lub rzadkie, prawdopodobnie umiarkowane);
- W kolorze i przezroczystości (od białego do żółto-zielonego, mętnego);
- Przez zanieczyszczenia (krew, ropa, grudki śluzu);
- Konsystencja (bardzo cienka lub zbyt gęsta i lepka);
- Po zapachu (kwaśny, zgniły, rybny);
- Według częstotliwości występowania (w zależności od pory dnia, wyładowanie stałe lub epizodyczne);
- W związku z oddawaniem moczu, podnieceniem seksualnym, spożywaniem alkoholu, pikantnych i pikantnych potraw.
Charakter wydzieliny zależy od przyczyny choroby, stanu układu odpornościowego, współistniejących dolegliwości, a także od nasilenia i czasu trwania stanu zapalnego (ostrego lub przewlekłego).
W przypadku zmiany ilości, gęstości lub koloru wydzieliny, pojawienia się nieprzyjemnego zapachu, zaleca się skonsultowanie się z lekarzem i wykonanie badań. Samodiagnoza nie jest tego warta, bardzo trudno jest poprawnie rozpoznać chorobę na podstawie tylko jednego objawu.
Wyładowanie z penisa związane z chorobami przenoszonymi drogą płciową
Śluzowa: przezroczysta wydzielina, lepka i niewielka ilość, występująca w przewlekłej postaci zapalenia cewki moczowej wywołanej przez chlamydię, mykoplazmę lub ureaplasma. Mikroskopia ujawnia umiarkowaną liczbę leukocytów w wydzielinach (norma to do 4 komórek na pole widzenia).
Mucopurulent: biała wydzielina, półprzezroczysta; obserwowane w fazie zaostrzenia z chlamydią, ureaplazmozą i mykoplazmozą. W infekcjach chlamydiowych gromadzą się na czole prącia, jakby „przyklejały się" do skóry.
Przy opisanych powyżej patologiach wyładowanie będzie pochodzić z samej cewki moczowej, ponieważ mikroorganizmy podrażniają błonę śluzową cewki moczowej, a organizm próbuje ją „zmyć".
Zdarza się, że tajemnica białego koloru zdaje się zakrywać głowę. Jest to odnotowane w przypadku chlamydii, kandydozy. W pierwszym przypadku powstaje film, w drugim luźny, serowy kwiat.
Charakterystyczna dla rzeżączki jest ropna wydzielina o nieprzyjemnym zapachu. Są lepkie, gęste, koloru żółtego lub zielonkawego, o zgniłym zapachu. Badanie mikroskopowe materiału pokazuje komórki nabłonka cewki moczowej, wiele leukocytów.
Objawy towarzyszące rzeżączkowemu zapaleniu cewki moczowej: uporczywe i obfite upławy; ból, swędzenie i pieczenie są szczególnie silne podczas oddawania moczu.
W chorobach przenoszonych drogą płciową często obserwuje się infekcje złożone, łączące jednocześnie kilka patogenów. Rzeżączki i rzęsistkowicy towarzyszą chlamydia, mykoplazmoza i ureaplazmoza występują zwykle w parach. Symptomatologia takich chorób różni się od klasycznych objawów, wydzielina z cewki moczowej może również nabrać zupełnie innego charakteru. Dlatego do ostatecznej diagnozy stosuje się nowoczesne techniki analityczne o wysokim stopniu niezawodności, a nie charakterystykę wyładowania.
Niespecyficzne (nieweneralne) zapalenie
Przyczyną nieswoistego zapalenia jest własna mikroflora, która jest warunkowo patogenna i aktywuje się tylko w przypadku problemów z obroną immunologiczną organizmu. Paciorkowce i gronkowce, grzyby z rodzaju Candida i E. coli są zawsze obecne na powierzchni skóry i błon śluzowych, ale zaczynają się aktywnie namnażać i wypierać pożyteczne bakterie po hipotermii, długotrwałym stresie, niekontrolowanej antybiotykoterapii, po cyklach naświetlania i chemioterapia.
Nierzeżączkowe (niespecyficzne) zapalenie cewki moczowej. Wydzielina zapalna o niewielkiej objętości, widoczna w moczu w postaci strun lub grudek śluzowo-ropnych, pojawia się na samym początku choroby. Objawy w postaci pieczenia i swędzenia podczas oddawania moczu są mniej nasilone niż w przypadku rzeżączki, ale parcie jest częste i nie przynosi ulgi. Wraz z infekcją wstępującą najpierw dochodzi do zapalenia pęcherza, a następnie moczowodów i nerek; pojawia się rozładowanie z domieszką szkarłatnej krwi.
Kandydoza (pleśniawki), grzybicze zakażenie cewki moczowej. Zwykle rozwija się na tle supresji układu odpornościowego po przebiegu antybiotyków, chemioterapii lub radioterapii; przenoszenie kandydozy drogą płciową u mężczyzn jest rzadkie. Pleśniawki charakteryzują się zsiadłym upławem o kwaśnym zapachu, który łączy się ze swędzeniem i pieczeniem podczas oddawania moczu (oddawania moczu) i wytrysku (wytrysku) i może mu towarzyszyć tępy ból w pachwinie, nad łonem i w dolnej części pleców.
Gardnereloza cewki moczowej. Charakterystyczny jest rybi zapach wydzieliny; są skąpe, żółtawobiałe lub zielonkawe. Według niektórych klasyfikacji gardnereloza jest określana jako choroba przenoszona drogą płciową, ale u mężczyzn częściej infekcja seksualna gardnerellą jest ciekawostką. W rzeczywistości choroba ta wiąże się z naruszeniem normalnej mikroflory, to znaczy z dysbiozą. W jego leczeniu koniecznie stosuje się immunokorektory i probiotyki (bakterie kwasu mlekowego).
Balanoposthitis, zapalenie napletka. Lokalnie obserwuje się obfite ropne wydzieliny, możliwa jest domieszka śluzu. Zawsze towarzyszy obrzęk i przekrwienie (zaczerwienienie) liści napletka, ból głowy prącia.
W przypadku zapalenia gruczołu krokowego pod koniec oddawania moczu pojawia się mętna wydzielina, obfite wydzielanie - w ostrym okresie zapalenia; skąpy i biały - wraz z przejściem choroby w postać przewlekłą. Zapalenie gruczołu krokowego jest zwykle powikłane trudnościami w oddawaniu moczu i słabą erekcją, w ciężkich przypadkach aż do bezmoczu (całkowity brak przepływu moczu) i impotencji.
Wyładowanie niezwiązane ze stanem zapalnym
Spermatorrea - wydzielina w postaci pasywnie przepływających plemników, występuje poza stosunkiem seksualnym lub masturbacją, bez odczuwania orgazmu. Przyczyną są niektóre choroby układu nerwowego, urazy kręgosłupa, przewlekły stres oraz wszelkie przedłużające się stany zapalne okolic narządów płciowych. Plemnik wiąże się z naruszeniem unerwienia i zmniejszeniem napięcia nasieniowodu.
Krwotok, plamienie. Często pojawia się przy urazach kanału cewki moczowej otrzymanych podczas bugienage, po wprowadzeniu cewnika lub podczas pobierania wymazu z błony śluzowej. W takich przypadkach krew jest świeża, bez zakrzepów, jej ilość jest niewielka, krwawienie szybko ustaje. Kiedy małe kamienie nerkowe lub piasek przemijają, krew jest uwalniana podczas lub bezpośrednio po oddaniu moczu, krwotokowi towarzyszy bardzo silny ból (kolka nerkowa). Wypływ krwi w postaci kłębuszkowego zapalenia nerek (zapalenie kłębuszków nerkowych) łączy się z obrzękiem i konsekwentnie wysokim ciśnieniem krwi, pojawieniem się białka w moczu.
Wydzielina brązowe, ze skrzepami krwi lub śluzu, z domieszką ropy pojawiają się w nowotworach złośliwych wywodzących się z prostaty, cewki moczowej lub pęcherza moczowego. Podczas gojenia się ran na błonach śluzowych może tworzyć się brązowawy śluz, który jest wydzielany z polipami cewki moczowej i/lub pęcherza moczowego.
Prostatorrhea to wydzielina gruczołu krokowego wypływająca z cewki moczowej. Występuje w przewlekłym zapaleniu gruczołu krokowego, gruczolaku prostaty, zaburzeniach unerwienia (pęcherz neurogenny).
Algorytm badania w obecności patologicznej wydzieliny z prącia
- Badanie krocza, prącia, napletka i żołędzi. Celem jest identyfikacja deformacji narządów płciowych, śladów ich urazów, oznak zapalenia zewnętrznego, wydzieliny, wysypki itp. Ślady wydzieliny są czasami widoczne na pościeli.
- Badanie dotykowe pachwinowych węzłów chłonnych, ocena ich stanu: wielkości, są cieplejsze lub zimniejsze niż otaczające tkanki, bolesne lub nie, miękkie lub gęste, ruchliwe lub przylegające do skóry, czy nad nimi znajdują się owrzodzenia.
- Badanie palca prostaty; masaż prostaty przez odbyt i pozyskanie wydzieliny do badania mikroskopowego. Przed masażem wskazane jest powstrzymanie się od oddawania moczu przez 1-2 godziny. W przypadku gruczolaka prostaty jego płaty są powiększone w przybliżeniu równomiernie, wyczuwalne są gęste pasma. W przypadku nowotworu złośliwego typowe są nierówne narośla i ich konsystencja, podczas badania palpacyjnego prostaty z cewki moczowej może zostać uwolniona krew ze skrzepami.
- Materiał - rozmazy do mikroskopii i hodowli. Po zbadaniu pod mikroskopem w wybarwionym rozmazie widoczne są krwinki, nabłonek, plemniki, wtrącenia tłuszczowe, niektóre patogeny (Escherichia coli, gonokoki, gardnerella, drożdże). Zwiększona liczba leukocytów jest charakterystyczna dla ostrego zapalenia cewki moczowej lub zaostrzenia przewlekłego zapalenia, eozynofili - dla zapalenia cewki moczowej z alergią. Erytrocyty występują w ciężkich stanach zapalnych, nowotworach, urazach narządów moczowo-płciowych, kamicy moczowej. Duża ilość nabłonka jest oznaką przewlekłego zapalenia cewki moczowej, leukoplakii cewki moczowej. W przypadku nasienia plemniki znajdują się w rozmazie, z cewką moczową - śluzem, gruczołem krokowym - ziarnami lipidowymi. W celu uzyskania treści informacyjnej i wiarygodności wyników rozmaz pobiera się nie wcześniej niż 3 dni po miejscowym zastosowaniu antybiotyków, środków przeciwgrzybiczych i dezynfekujących. Jeśli antybiotykoterapia była ogólnoustrojowa, po kursie powinny upłynąć co najmniej 3 tygodnie. Przed pobraniem rozmazu nie myj, staraj się nie oddawać moczu przez 2-3 godziny.
- Ogólna analiza kliniczna krwi, krew na cukier - rano, na czczo. Rozszerzona analiza moczu (poranna porcja, bezpośrednio po śnie).
- USG prostaty, pęcherza moczowego i nerek; CT i urografia.
Jeśli objawy zapalenia narządów płciowych są silne, to przed uzyskaniem wyników testu pacjentowi natychmiast przepisuje się antybiotyki o szerokim spektrum działania. Przy obfitym krwawieniu wskazana jest hospitalizacja i aktywne działania mające na celu zatrzymanie krwawienia. Potwierdzenie podejrzenia nowotworu złośliwego może być tylko wynikiem biopsji, ostateczną diagnozę ustala się na podstawie badania histologicznego.
Ważny:
- Wydzielina z penisa to tylko jeden objaw, którym nie można kierować się podczas stawiania diagnozy.
- Niedopuszczalne jest samodzielne wyznaczenie gospodarstwa. leki, nawet jeśli objawy wydają się oczywiste dla konkretnej choroby.